Każdy z nas rozumie, że nie jest wieczny i że koniec życia na Ziemi jest nieunikniony, ale każdy chce przedłużyć swoje życie. Japoński naukowiec sprawdził sposób na to, a sam sposób jest, jak zawsze, długo znany, jak post opisany w Biblii.
W obu przypadkach chodzi o procesy, w których komórki organizmu zużywają własne zasoby w celu przeżycia. W przypadku autofagii, komórki trawią i przetwarzają swoje własne uszkodzone lub niepotrzebne składniki, aby wykorzystać je jako źródło energii. Natomiast w przypadku postu, organizm jest pozbawiany zewnętrznych źródeł energii, co zmusza go do korzystania z wewnętrznych zapasów. Oba procesy prowadzą do aktywacji mechanizmów, które chronią organizm przed stresem i uszkodzeniem.
Jednakże, post w Biblii to praktyka religijna, która polega na dobrowolnym ograniczeniu jedzenia lub całkowitym powstrzymaniu się od niego przez określony czas. Natomiast autofagia to biologiczny proces, który jest wykonywany przez komórki w organizmie, aby zachować homeostazę i zdolność do przetrwania.
Podsumowując, mimo że zarówno autofagia, jak i post mają na celu wykorzystanie wewnętrznych zasobów organizmu, to pierwszy proces jest biologicznym mechanizmem, który ma na celu utrzymanie funkcjonowania komórek, podczas gdy drugi jest praktyką religijną, która ma na celu duchowe oczyszczenie lub osiągnięcie innych celów duchowych.
“Jestem zaskoczony, akurat pracowałem w moim laboratorium” – powiedział japoński naukowiec Yoshinori Ohsumi, gdy usłyszał, że został nagrodzony Nagrodą Nobla w dziedzinie medycyny i fizjologii. Przez większość swojego życia spędził czas w laboratorium. Na początku swojej kariery naukowej nie miał łatwego startu i nie osiągnął sukcesu w Stanach Zjednoczonych. Po krótkim pobycie w Nowym Jorku powrócił do Tokio, gdzie wcześniej studiował, a następnie przeprowadził swoje najważniejsze badania. Yoshinori Ohsumi mówił o sobie, że miał szczęście.
Urodził się 9 lutego 1945 roku w Fukuoka, Japonia. Jego ojciec był profesorem inżynierem na uniwersytecie Kyushu, co dało Yoshinori Ohsumi możliwość dorastania w atmosferze akademickiej. Pomimo tego, że jego ojciec był inżynierem, Yoshinori Ohsumi od najmłodszych lat interesował się naukami przyrodniczymi.
„Rozpocząłem studia chemiczne na uniwersytecie w Tokio, ale szybko zdałem sobie sprawę, że nie jest to dziedzina, która mnie interesuje. Miałem jednak szczęście, ponieważ na początku lat 60. XX wieku rozpoczęły się badania w dziedzinie biologii molekularnej. Zdecydowałem się na skupienie na nich mojej uwagi” – wyznał Yoshinori Ohsumi w wywiadzie dla JCB w kwietniu 2012 r.
W tamtym czasie w Japonii było niewiele instytutów zajmujących się tą dziedziną, ale już podczas studiów Ohsumi współpracował z dr Kazutomo Imahori, który prowadził wtedy badania nad bakteriami E. coli. Po ukończeniu studiów miał trudności ze znalezieniem odpowiedniego miejsca dla siebie w japońskiej nauce, co uważał za najtrudniejszy okres w swoim życiu.
W 1974 r. obronił doktorat na uniwersytecie w Tokio, ale w poszukiwaniu swojego miejsca w nauce wyjechał do Uniwersytetu Rockefellera w Nowym Jorku. Tam zajmował się badaniami nad sztucznym zapłodnieniem myszy. Był sfrustrowany, ponieważ nie miał zbyt dużej wiedzy w tym zakresie, a dodatkowo miał niewiele zarodków do eksperymentów.
Zaczynał swoją karierę naukową w Stanach Zjednoczonych, gdzie po trzech latach pracy nad badaniami nad duplikacją DNA w komórkach drożdży, otrzymał propozycję pracy na Uniwersytecie Tokijskim. W 1988 roku został tam starszym wykładowcą i założył własną grupę badawczą.
Jego praca na Uniwersytecie Tokijskim skupiała się na badaniach nad autofagią – mechanizmem, który pozwala komórkom na recykling i wykorzystywanie wewnętrznych zasobów podczas braku dostępu do zewnętrznych źródeł pokarmu. Ohsumi dokonał przełomowego odkrycia, identyfikując białka i geny odpowiedzialne za ten proces, a także ścieżki molekularne kontrolujące autofagię.
W latach 90. XX w. zaobserwował w komórkach drożdży, jak mechanizmy pomagające przetrwać są uruchamiane w czasie braku dostępu do pożywienia. Odkrycie to pozwoliło mu na zdobycie wielu nagród, a w 2016 roku uhonorowano go Nagrodą Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny za “odkrycie mechanizmów autofagii”. W 2009 roku Yoshinori Ohsumi został profesorem na Tokijskim Instytucie Technologicznym, czołowej japońskiej uczelni o profilu przyrodniczo-technologicznym.
Yoshinori Ohsumi, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny za rok 2016, zachęca młodych naukowców do nieograniczania się do popularnych dziedzin badań, ponieważ to nie liczba cytowań, a jakość badań i ich wkład w rozwój nauki jest najważniejsza. Ohsumi radzi, aby szukać nowych obszarów badań, szczególnie w dziedzinach nauk podstawowych, gdzie naukowcy mają możliwość prowadzenia badań przez całe życie.
W wywiadzie dla „Nobel Media” Ohsumi podkreślał, że kiedy rozpoczynał swoje badania nad autofagią, było niewiele publikacji na ten temat, ale teraz jest ponad 5 tysięcy. Zaznaczył, że w tej dziedzinie nauki nadal jest wiele pytań, które czekają na odpowiedzi, i że to właśnie motywuje naukowców do kontynuowania badań.
W naszym organizmie komórki podlegają ciągłemu rozpadaniu, a następnie ponownie wykorzystują zniszczone elementy. W roku 2016, dr Yoshinori Oshumi z Japonii otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny za odkrycie mechanizmów tego procesu, który nazywa się autofagia.
Autofagia – na czym polega i jak ją stymulować? Autofagia to naturalny proces biologiczny, w którym organizm “samozjada” uszkodzone lub martwe komórki, aby je usunąć i utrzymać zdrowie. Można ją stymulować poprzez dietę i styl życia.
Co to jest autofagia? Autofagia, znana również jako autofagocytoza (czyli “samozjadanie”), jest naturalnym procesem oczyszczania organizmu z uszkodzonych elementów komórek. Proces ten polega na rozkładzie części komórek i organelli przez same komórki w organizmie.
Rozpad związków chemicznych na proste cząsteczki, czyli ich elementy składowe, jest obserwowany u wszystkich organizmów z jądrami komórkowymi (eukariontów), w tym bakterii, gadów, płazów i ssaków.
Autofagia dzieli się na trzy rodzaje:
- Autofagia zależna od białek opiekuńczych
- Mikroautofagia
- Makroautofagia
Autofagocytoza jest naturalnym procesem, który zachodzi zarówno w komórkach zdrowych, jak i zmienionych chorobowo. Proces ten pozwala na usuwanie uszkodzonych fragmentów komórek, ale nie koniecznie całych komórek (w tym ich zdrowych części).
Pierwsze informacje o autofagii pojawiły się w latach 60. XX wieku, ale dokładniej została zbadana przez profesora Yoshinorgo Ohsumi, który za swoje badania został nagrodzony Noblem w dziedzinie medycyny i fizjologii.
Autofagocytoza odgrywa istotną rolę w utrzymaniu zdrowia organizmu, ponieważ pozwala usunąć z komórek niepotrzebne lub uszkodzone fragmenty. Dzięki temu procesowi organizm może samodzielnie oczyścić się i leczyć, co jest kluczowe dla utrzymania równowagi syntezy i rozkładu oraz ponownego wykorzystania składników komórkowych. Jest to także ważne dla zapobiegania chorobom i utrzymania zdrowia.
Autofagia również pełni kluczową rolę w regulowaniu stresu oksydacyjnego i utrzymywaniu równowagi energetycznej. W czasie długotrwałych okresów niedożywienia, proces autofagii jest intensywnie aktywowany, co umożliwia organizmowi wykorzystanie własnych zapasów energii. W ten sposób możliwe jest przetrwanie i adaptacja do trudnych warunków środowiskowych.
Autofagia jest również ważna w procesach starzenia się organizmu, gdyż w miarę upływu czasu zdolność komórek do samoczynnego oczyszczania i naprawy ulega osłabieniu. Z tego powodu, utrzymywanie sprawnego procesu autofagii jest niezwykle istotne dla zachowania zdrowia i spowolnienia procesów starzenia się.
Podsumowując, autofagia jest kluczowym procesem biologicznym, który pełni wiele ważnych funkcji dla utrzymania zdrowia organizmu. W przypadku niedostatecznej aktywności autofagii, może dojść do nagromadzenia uszkodzonych fragmentów komórek, co z kolei może prowadzić do rozwoju chorób. Dlatego też, ważne jest, aby dbać o prawidłową aktywność autofagii i utrzymywanie jej w dobrym stanie.
Już ponad trzy miesiące poniedziałki u mnie bez jedzenia. I to stało się na poziomie, jak myć zęby. Tylko nie musisz się zachowywać jak bohater, wtedy łatwo będzie, nie będziesz walczyć z problemami, które sam sobie zbudujesz w świecie wirtualnym, takimi jak ból głowy, zawroty głowy lub coś innego.
